glad ijs

Je bent duidelijk geïnteresseerd naar de mens achter deze site, anders zou je niet naar deze pagina gekomen zijn. Ik wil je niet teleurstellen, maar schrijven over mijzelf, in een poging de kern te treffen van mijn eigen bestaan voelt als je begeven op glad ijs.

Elk mens heeft een groot aantal verschillende aspecten die het melden waard zijn en ik wil wel een poging doen om een aantal interesses nader te verklaren. Als ik naar mijzelf kijk, dan denk ik dat ik zonder overdrijving kan zeggen dat ik om te beginnen een grote fascinatie heb voor het geschreven woord en daarbij vind ik het moeilijk als ik zou moeten kiezen tussen lezen en schrijven. Ik ben een boekenwurm en het lezen van teksten die anderen geschreven hebben vind ik een verrijking die op gelijke hoogte staat met het ontmoeten van andere mensen. Maar zelf schrijven is ook bijzonder, omdat het schrijfproces je dwingt tot het formuleren van je eigen gedachten. Die gedachten zijn misschien niet altijd zo spectaculair als die van anderen, maar ze zijn wel van jou. De combinatie van lezen en schrijven maakt het leven tot een feest, want lezen en schrijven vormen samen een perfect huwelijk waar je echt blij van kunt worden. Het soort huwelijk waar na vijftig jaar de burgemeester op bezoek gaat en vraagt hoe ze het zo lang samen hebben uitgehouden en dat ze dan giechelend reageren als een stel jonge verliefden in het bejaardentehuis. Mijn blog gaat over dat huwelijk.

Mijn tweede platonische liefde geldt de politiek. Ik ben wethouder en raadslid geweest in de gemeente Weesp en ik heb dat een geweldige ervaring gevonden. Veel mensen geven af op de politiek. Het zijn zakkenvullers en idioten. Ik begrijp het sentiment ten dele, maar mijn eigen ervaring was een totaal andere. Ik heb gezien dat heel veel mensen met hart en ziel hun tijd steken in de politiek en met de allerbeste bedoelingen er hun uiterste best doen. Ik ben ervan overtuigd dat er veel mis gaat in de politiek, zowel landelijk als bij gemeenten, maar een groot deel van de problemen heeft volgens mij te maken met het systeem waarin iedereen gevangen zit. In mijn blog over politiek onderzoek ik wat er mis is en hoe je het systeem zou kunnen veranderen.

Datgene waar een mens z'n brood mee verdient is ook een belangrijk onderdeel van het leven. Daarom heb ik daar een speciale sectie aan mijn werkzame leven gewijd. Je vindt er mijn CV, informatie over mijn bedrijf, Zierleyn Consulting, mijn werk als Information Security Officer bij NCCW en mijn werk bij de Amsterdamse startup Yabbu.

Familie is ook enorm belangrijk voor mij. Zo verwijs ik je graag door naar de voedselbos website van mijn zus Andrea Zierleyn, waar je kunt lezen hoe we de afgelopen jaren bij haar huis een voedselbos hebben aangelegd. Mijn moeder, Inge Zierleyn, heeft als passie schilderen en je kunt haar werken bewonderen op haar eigen site. 

Voor wie na het lezen van de blogs nog niet uitgelezen is heb ik nog een pagina met e-books die ik zelf heb geschreven. Het zijn een aantal korte en ultra-korte verhalen die gaan over champignons, tramreizen en science-fiction. 

Een nieuw experiment is de Zol podcast die ik onlangs ben gestart. Het is nog geen podcast waarop je je kunt abonneren via een podcast app, maar je kunt je er wel via rss op abonneren en je kunt mijn taalescapades beluisteren op deze site.  Dit deel van de site is recent ontstaan vanuit mijn liefde voor taal. Het zal voor anderen wellicht vreemd voorkomen, maar ik struin liever door een goed woordenboek, zoals het Woordenboek der Nederlandsche Taal, dan dat ik een roman lees.

Last but not least, poëzie. De kunstvorm die al sinds Plato het meest gehaat wordt van alle kunsten. Uit de ideale staat zouden volgens Plato alle dichters verbannen moeten worden. Ondanks mijn politieke zoektocht naar de ideale staat ben ik van mening dat het een zegen is dat we dat ideaal van Plato nog niet gevonden hebben. Ik zou het maar triest vinden als ik zelf, als ex-politicus, verbannen zou worden uit Utopia, alleen maar omdat ik houd van het lezen en schrijven van gedichten.